Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Ο μονόπαντος...


Ερχόταν κάποτε στο Ηράκλειο ο "Αδρίας", ένα ατμόπλοιο με δυο χαρακτηριστικά: Είχε δυο τσιμινιέρες και έγερνε  πάντοτε προς τα αριστερά! Ακόμη και στα γερά μελτέμια, αυτός εκεί! Η γενναία του πλώρα να παλεύει με τα κύματα κι η  πάντα του να γέρνει και να υποκλίνεται σαν να είχαν αναρτήσει το Άγιο Δισκοπότηρο, Δυτικά όταν ανέβαινε, Ανατολικά όταν ερχόταν από τον Πειραιά! Μέχρι που προσάραξε στη Φαλκονέρα κι ησυχάσαμε αφού θύματα δεν είχαμε.
Ετσά μονόπαντα σκέφτομαι λοιπόν κι εγώ, ότι κύλησε η "πνευματική " μου ζωή.(Παρακαλώ προσοχή στα εισαγωγικά!).Αφότου άρχισα να συλλαβίζω, δεν άφηνα τίποτα αδιάβαστο! Μέχρι και τα κομμάτια από εφημερίδες, που χρησιμοποιούσαμε τότε αντί χαρτί τουαλέτας, αποστήθιζα .Έγερνα λοιπόν από τη μια πάντα.
Αργότερα ρίχτηκα στην σοβαρή λογοτεχνία: Γκαούρ- Ταρζάν, Μικρός Ήρωας, Μάσκα και δεν συμμαζεύεται ήταν το ψωμοτύρι μου. Μετά Τζακ Λόντον, Ρ,Λ,Στήβενσον ώσπου ξεπόρισε ο Ιούλιος Βερν και τους έσβησε όλους, όπως οι Παπαδιαμάντης και Μακρυγιάννης, Καβάφης και Σολωμός  Θεοτοκόπουλος και Πικάσο, και ο πατριάρχης Βαμβακάρης 'ο,τι απέμενε.
Σας λέω: Μια ζωή με την μια πάντα λαλούσα, αναζητώντας τη δικιά μου Φαλκονέρα. Έχει άραγε ο ξερόβραχος ψάρια;


1 σχόλιο:

sarros είπε...



Είχε δυο τσιμινιέρες και έγερνε πάντοτε προς τα αριστερά!

Μέχρι που προσάραξε στη Φαλκονέρα!


Σας θυμίζει κάτι;

Μήπως, ο μη γένοιτο, τη Δικομματική Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ?